🎟️ Gdzie Mozna Obciac Uszy Psu

Najpopularniejszą metodą są kąpiele w wodzie z solą. Możemy skorzystać ze zwykłej soli kuchennej lub soli do stóp, dostępnej w drogeriach i aptekach. Taka kąpiel, po 15 minut dziennie, zmiękcza skórę i zmniejsza stan zapalny. Łatwiej będzie też obcinać paznokcie i dbać o codzienną higienę. Gorące dyskusje ostatnie 12h odpowiedzi (16) Rozwala mnie mówienie, że nie ma co się porównywać do Węgier. Kurła, najbardziej podobny politycznie i gospodarczo kraj w regionie, ale nie porównujmy. XD Węgrzy podnieśli stopę do 10,75% i zacieśniają politykę fiskalną nie dlatego, że tak im wyszło z rzutu kośćmi, tylko chcą ratować kraj przed katastrofą. Tylko oni są już po wyborach, a my nie. Oni podjęli intensywną terapię, a nam za rok to zostanie już tylko reanimowanie trupa. #nieruchomosci #gielda #ekonomia #gospodarka #wegry pokaż całość odpowiedzi (35) odpowiedzi (11) pełna lista Wykopalisko
Jeżeli możesz powstrzymać się z obcinaniem pazurów mniej więcej miesiąc - dwa, to to zrób, poczytaj w książce "Mój pies się nie boi" (autor: Nicole Wilde, wydawnictwo Galaktyka) o lęku przed obcinaniem pazurów i postaraj się (stosując rady tam zawarte) przyzwyczaić psa do tego. Zdecydowanie ułatwi Ci to też obcinanie pazurów
1. Zakładam, że nie jest to "podpucha" tylko faktycznie masz problem. 2. Odpowiadam na podstawie własnych doświadczeń. Psy można amputować ogon (tak jak łąpę czy ucho) w każdej chwili. Tak jak człowiekowi. I tak jak u człowieka sama amputacja nie boli (nie mam część palca to wiem), cholernie boli jak się goi (wiem) i jeszcze bardziej nie tyle boli co (delikatnie mówiąc) irytuje:angryy: ból fantomowy... Przy czym u człowieka robi się w miejscowym (przynajmniej palec) więc odpadła mi narkoza... U psów dochodzi wybudzenie z narkozy - czego Ci nikt nie zagwarantuje... Wet moim szczeniakom ciął ogony (jak wzorzec tego wymagał) i wcale to nie było takie przyjemne ani dla szczeniaków, ani dla mnie. Ale to nie ten wątek więc nie rozwijam. Od kiedy wolno nie ciąć to nie tnę. Czyli od 2002 (wtedy miałam pierwszy miot nie cięty) mam ogoniaste. Najpierw Fufu (JA PANTERA Meritum FCI) teraz Blondyna (ILDEFONS MERITUM Ewenement). Oba miały ogony, biegały agility. Oprócz tego mam przynajmniej 1 (a bywały 2-3) bull terriery. To co potrafi wyprawiać rozpędzona banda w zabawie - to witanie się z gośćmi to mały pikuś... Czasami zastanawiałam się czy nie ewakuować się na lampę jak dostawało 5 psów głupawki... I NIGDY ani bokser ani bull nie uszkodził sobie ogona... A kantów mam full i to ostrych... (np metalowe nogi biurka komputerowego). Jedyny ogoniasty bokser, który miał problemy z ogonem, którego znam to syn mojego Diuka. W zeszłym roku zabił go nowotwór miał 9 lat. Jego kłopoty z ogonem wynikały z tego, że całe życie miał alergię i prawdopodobnie leki spowodowały niską krzepliwość krwi i CZASAMI kaleczył sobie ogon. Ponieważ oprócz ogona CZASAMI kaleczył sobie uszy lub fafle jego właściciele nie rozważali nawet opcji ucięcia ogona - no bo teoretycznie należałoby jedną operacją amputować uszy i fafle... Miał bardzo obniżoną krzepliwość krwi. Dlatego jeśli jest tak jak piszesz zbadaj dobrze psa - ponieważ nie jest to normalne, aby bokser kaleczył sobie ogon... Tak bym zrobiła na Twoim miejscu i zabezpieczyłabym miejsca o które się rani. Moje psy biegają agility... Wszystkie nawet weteran Diuk (oczywiście rekreacyjnie, a ostatnio tylko tunele) i widzę różnicę jak pracują psy z ogonem i bez... Diuk pozbawiony "steru" nigdy nie skakał tak dobrze jak ogoniaste... Dlatego dobrze się zastanów - amputuje się raz i już nie przyszyje... A ja mino, że już od lat nie obcinam ogonków szczeniakom cały czas widzę te obcięte na stole i wcale nie jest mi z tym dobrze... pozdrawiam CHI & Bull-Box-Banda Tu masz podobny wątek na forum boksery [url= Forum :: Niegojące się ogony - kopiowane i naturalne[/url] Zapomniałam dodać, że jeśli chcesz psa wystawiać to odbada Ci już soporo krajów gdzie jest zakaz m in. Czechy i Niemcy...
jak jest na powstancow slaskich w pasazu obok Franco, przy Mc Donaldzie? tam w tym salonie fryzjerskim mozna przekuc uszy pistoletem za jakies 30zl, opinie, opinie albo gdzie indziej?bede wdzieczna za wpisy

Przez aktualizacja dnia 12:19 Sierść to pierwsza rzecz w wyglądzie psa, która zwraca uwagę. Nie tyle umaszczenie, co właśnie czyste, lśniące i zdrowe futro. Jego kondycja mówi wiele o stanie zdrowia zwierzęcia, a ponadto pełni ważne funkcje dla całego organizmu, dlatego tak ważna jest odpowiednia pielęgnacja skóry i sierści. Każdy opiekun powinien bliżej poznać temat, jakim jest samodzielne strzyżenie psa. Strzyżenie psa – czym w ogóle jest sierść? U większości psów sierść składa się z dwóch warstw: włosa okrywowego i podszerstka. Pierwsza z wymienionych warstw jest dłuższa i chroni psa przed zanieczyszczeniami, wilgocią, gorącem. Druga jest krótsza i stanowi szczelną barierę przed zimnem. Psy stają się bardziej „puchate” na zimę dzięki podszerstkowi, a podczas wymiany futra na lato jego większa część wypada, bo nie jest już potrzebna. Niektóre rasy psów mają tylko włos okrywowy. Są to np. yorkshire terrier czy maltańczyk. Dlatego cechują się one mniejszą odpornością na niskie temperatury. Tutaj przeczytasz czym jest podszerstek u psów. Które psy powinno się obcinać? Zacznijmy od tego, których się nie powinno, a mianowicie psów, które mają podszerstek. Strzyżenie tych ras psów może doprowadzić do miejscowego łysienia plackowatego, ale co ważniejsze, przycina się włos okrywowy stanowiący tak ważną ochronę dla naszego czworonoga. Można natomiast strzyc rasy, które nie mają podszerstka – po konsultacji z lekarzem weterynarii lub dobrym groomerem. Ale i w tym przypadku nie obcinamy psa zbyt krótko, bo naga skóra jest narażona na groźne promienie słońca. Jeśli jesteś właścicielem takiej rasy - czytaj dalej! Strzyżenie psa w domu – jak się przygotować? Jeśli zdecydujemy się na to, aby obciąć psa samodzielnie, musimy wiedzieć o kilku rzeczach. Ważne jest to, aby pies był nauczony cierpliwego stania podczas zabiegu. Warto zadbać o to, aby stał na podwyższeniu, dzięki czemu oszczędzimy nasze plecy. Psi fryzjerzy używają specjalnych stołów groomerskich z regulowaną wysokością, antypoślizgową powierzchnią i szelkami, dzięki czemu pies stoi nieruchomo. Kiedy jednak mamy do strzyżenia tylko jednego czy dwa psy, zakup takiego stołu jest nieopłacalny. Znajdźmy więc w domu mebel, który posłuży za podwyższenie, dzięki czemu będzie nam wygodniej. Pierwsze strzyżenie psa lepiej wykonać u groomera ©ShutterstockBezpieczeństwo i komfort psa Zadbajmy o bezpieczeństwo psa. Na powierzchnię połóżmy jakiś materiał, np. ręcznik, na którym pies nie będzie się ślizgał. W trakcie całego zabiegu pielęgnacyjnego dbajmy także o to, aby pies był zrelaksowany, minimalizujmy stres, a za dobre zachowanie nagradzajmy przysmakami. Pamiętajmy, że warto przyzwyczajać psa do zabiegów pielęgnacyjnych od małego. Dzięki temu niestraszne będzie mu nie tylko obcinanie, ale też np. kąpiel, czyszczenie uszu, oczu i zębów. Przybory i kosmetyki Istotny jest wybór odpowiedniego zestawu dobrej jakości przyborów: grzebienia, szczotki, szamponu i odżywek, a także maszynki do strzyżenia lub/i nożyczek. W doborze całego sprzętu może pomóc dobry groomer. Przede wszystkim nie należy używać maszynki dla ludzi, ani kosmetyków przeznaczonych dla ludzi, gdyż mogą być zbyt agresywne dla delikatniejszej psiej skóry, mogą wywoływać podrażnienie, swędzenie i uczulenie. Na rynku dostępnych jest wiele kosmetyków przeznaczonych dla psów. Niektóre odżywki dodatkowo wspomagają rozczesywanie gęstej i dłuższej sierści, co może ułatwić zadanie. Maszynki przeznaczone dla ludzi niestety nie nadają się dla psów, gdyż nie uwzględniają potrzeb gęstej i kędzierzawej sierści. Ponadto ich wadą jest to, że niektóre psy na sam dźwięk włączonego urządzenia reagują paniką. Nożyczki mają więc pewną przewagę, jednak nie wystarczy tylko jedna para. Inne nożyczki są stosowane do ogólnego cięcia, inne do zaokrąglania sierści czy do przycinania obszarów delikatnych – takich jak pyszczek. Warto zainwestować w sprzęt wysokiej jakości. Powinny być naoliwione i naostrzone, dzięki czemu nie będą szarpać włosów. Przygotowanie do strzyżenia psa Pielęgnacja powinna zacząć się od wyczesania sierści, następnie kąpieli całego ciała i dokładnego wysuszenia (choć wielu groomerów najpierw kąpie, a później rozczesuje i suszy). Czysta, świeżo umyta szata lepiej się układa, łatwiej jest ją później prawidłowo ciąć. Pamiętajmy, żeby dobrze wysuszyć okolice uszu i ogon. Jeśli sierść jest skołtuniona, rozczesujmy ją delikatnie, najlepiej przytrzymując kołtun drugą ręką, aby nie sprawiać psu bólu i nie dokładać stresu. Możemy także użyć odżywek, które ułatwiają rozczesywanie. Samodzielne strzyżenie psa Teraz, kiedy szata psa jest już czysta i wyczesana, można przejść do etapu strzyżenia. Jeśli robimy to pierwszy raz, możemy jeszcze nie mieć wprawy. Lepiej więc wykonywać ruchy nożyczkami wolniej, ale bezpieczniej dla psa, aby nie uszkodzić skóry. Kolejność zajmowania się poszczególnymi partiami ciała nie jest bardzo istotna. Zacznijmy od tej części, która jest dla nas najwygodniejsza. Groomerzy mają różne techniki strzyżenia, działają według własnej kolejności – jedni zaczną od tułowia, inni od łap. Zwykle na koniec zostawia się pyszczek, gdyż wymaga dopracowania wielu szczegółów i jest to miejsce wrażliwe. Psa należy strzyc w kierunku od głowy do ogona, a nie pod sierść. Pamiętajmy o takich praktycznych rzeczach jak przystrzyżenie brzucha (to miejsce lubi się brudzić). W trakcie strzyżenia można też od razu przyciąć pazury, warto sprawdzić całe ciało psiaka pod kątem wystąpienia kleszczy. Po więcej szczegółowych rad najlepiej udać się do specjalisty, czyli fryzjera dla psów – wiele zależy od rasy psa i jego sierści, a strzyżenie psa według wzorca rasy to prawdziwa sztuka! Cennik: ile kosztuje strzyżenie psa? Cena strzyżenia jest zależna od kilku czynników, z czego najważniejsze, jak łatwo się domyślić, to wielkość psiaka i długość jego szaty. Psom o długiej i gęstej szacie trzeba poświęcić znacznie więcej czasu na równie dokładną i staranną pielęgnację. Ceny mogą różnić się też w zależności od renomy salonu, regionu, województwa i miasta oraz od tego, czy pies jest przygotowywany do udziału w wystawie, czy jest to zwyczajna, rutynowa pielęgnacja. Salony fryzjerskie mogą wymagać wcześniejszej kąpieli psa w domu, ale zdecydowana większość ma kąpiel w pakiecie, dlatego tutaj cena także może być nieco większa. Koszt strzyżenia psa małej rasy (np. yorkshire teriera, shih tzu, maltańczyka czy sznaucera miniaturowego) zaczyna się od około 70 zł do 150 zł, a w niektórych salonach nawet do 200 zł. Ceny dla średnich psów (np. cocker spaniel, foksterier) wahają się od około 80 zł do 200 zł, natomiast strzyżenie psów dużych i olbrzymich (m. in. owczarki, pudel, czarny terier rosyjski) to koszt od 90 zł do nawet 400 zł w przypadku długiej i gęstej sierści. Strzyżenie psa na lato – czy jest niezbędne? W naturze psy… nie używają trymerów i grzebieni. Natura bowiem zaprogramowała psi organizm na radzenie sobie z upałami głównie poprzez dyszenie. Tak właśnie przebiega termoregulacja. Całkowite ostrzyżenie włosa okrywowego, który stanowi barierę przed upałem i promieniami słonecznymi, zaburza ten proces. Takim postępowaniem możemy psiakowi bardzo zaszkodzić, choć wydaje się nam, że pies z taką ilością sierści musi się strasznie męczyć. Na szczęście nic bardziej mylnego, bo to właśnie dzięki tejże sierści nasz pupil jest w stanie poradzić sobie w gorące dni. Alternatywa dla nożyczek Jeśli pies bardzo źle znosi upały, zapewnijmy mu cień, możliwość przebywania w chłodniejszym pomieszczeniu, zawsze świeżą wodę (nie zimną, ale letnią, bo wbrew pozorom to w lato często do gabinetów weterynaryjnych trafiają pacjenci z zapaleniem gardła), albo zaopatrzmy go w matę chłodzącą. W czasie największych upałów zdecydowanie unikajmy intenywnej aktywności fizycznej. Jeśli pies potrzebuje dużo ruchu, przeprowadźmy trening wczesnym rankiem lub wieczorem, gdy temperatura otoczenia jest znacznie niższa. Wizyta u groomera: ciąć samodzielnie czy zaufać specjaliście? To, czy możemy przeprowadzić zabieg w zaciszu własnego domu uzależnione jest od wielu czynników. Nie tylko od naszych zdolności manualnych, ale także od tego, jak się zachowuje pies. Jeżeli nie jesteśmy w stanie sprawić, aby cierpliwie i spokojnie stał podczas czynności pielęgnacyjnych, możemy mu przypadkowo zrobić krzywdę. Musimy mieć świadomość tego, że powinniśmy uzbroić się w cierpliwość i okazać wyrozumiałość, jeśli czworonóg nie zechce od razu współpracować. Dla wielu psów tego rodzaju zabiegi to coś niecodziennego, co wiąże się z silnym stresem i dyskomfortem. Jeśli obawiamy się samodzielnego strzyżenia, powinniśmy znaleźć salon pielęgnacji psów blisko swojego domu i zdecydować się na przeprowadzenie zabiegu przez profesjonalnego groomera. Być może po kilku spotkaniach, gdy będziemy się bacznie przyglądać jego pracy, nabierzemy odwagi i zdecydujemy się na to, aby spróbować powtórzyć to w domu. Zobacz również: Jak dbać o psa latem? Fryzury i strzyżenie yorka Fryzury i strzyżenie shih tzu Furminator dla psa - czym jest i do czego służy?

Zależy mi by miesięczny koszt nie był duży. 2 lata temu Osoby używające aparatów słuchowych są w grupie zwiększonego ryzyka nadprodukcji woskowiny. Do higieny uszu mogą być stosowane preparaty takie jak 1. Akustone Fonix Krople i spraye do uszu Oko i ucho Sposoby na zatkane uszy. 2 odpowiedzi, 3 subskrybentów.
Artur Szpilka jest wielkim miłośnikiem psów, szczególnie upodobał sobie rasę bulterier. Ponad dwa lata temu kupił miniaturowego bulteriera ze specjalnej hodowli, za którego zapłacił 5 tysięcy złotych. Choć pies o imieniu Cycu jest oczkiem w głowie Szpilki i Wybrańczyk, para postanowiła sprawić sobie kolejnego. Tym razem kupili szczeniaka rasy American Bully XL, którego nazwali Pumba. Pięściarz pochwalił się "nowym członkiem rodziny" na Facebooku, jednak największą uwagę fanów przykuły… obcięte uszy pies, uszy ma okaleczone, wcale się nie dziwię, że jest smutny i wystraszony - napisała jedna z fanek. Wtórowała jej kolejna: To jest chore, żeby zwierzakom obcinać uszy, albo ogonki, bo wtedy są ładniejsze. Albo masz zwierzątko dla siebie, albo na pokaz. Nie ma to jak cierpienie dla lepszego rezultatu - pisali oburzeni Polsce zabieg obcinania uszu zwierzętom jest nielegalny. Z kolei w Stanach Zjednoczonych tzw. kopiowanie uszu jest bardzo popularne. Lekarze weterynarii nie mają jednak wątpliwości: wskazania do takiego zabiegu występują bardzo rzadko, a rzekome zapobieganie infekcjom uszu jest jedynie powtarzanym od lat postanowił odpowiedzieć na zmasowaną krytykę fanów i przyznał, że właśnie "takie psy mu się podobają", a komentarze internautów nie zmienią jego czytam niektóre komentarze… I nie wierzę… Gdzie ma uszy? - napisał na Facebooku. Kurwa uciąłem mu nożem w domu… Szczeniaki były i takie i takie, mi się podobał taki i takiego wziąłem… Moje zwierzaki mają więcej miłości niż ludzie i nie jedno dziecko chciało by tak mieć… Pozdr ps w Stanach to jest na porządku dziennym i wasze komentarze tego nie zmienią, bo jest to tu legalne…Zobaczcie zdjęcia, na których dumny Szpilka pozuje z okaleczonym jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze tego nie zrobił czytajcie ze zrozumieniemA jaki ma cel to obcinanie uszu psom?Ludzie którzy robią krzywdę zwierzętom to dla mnie nie ludzie!!! Nie rozumiem jak tak możnaWole pay z uszami - tak je natura stworzyla I tak wygladaja najlepiej!siebie mógłby skrócić o głowę.. w stanach to też jest na porządku dziennym. d***lNajnowsze komentarze (674)hello this submit so interesting googlesK***a mac piesio ma lepsza opieke niz jeden z was. Zawsze sie cos znajdzie. TlukiZydzi obcinaja naplety i jest jakis raban?D***L!!!!!!!! FUJARE MU OBCIĄĆ NOZEMczego mozna sie spodziewać po drechu...Ludzieeeeeeeeeeee! Czytajcie tak długo, aż zrozumiecie!!!!!!!Dajcie chłopakowi spokój, takiego psiaka kupił, widać, że ma fioła na punkcie tych psów imają u niego jak w niebie :)Co za d**ek ... utnij sobie k****a Ty zboczony debilu...jak tego nie zrobisz zrobią to inniten gosciu jest chory obciac mu jaja bez znieczulenia i tyleB***e, obciąć mu fiu... też w domu, tępym nożem i bez DEEBIL, D***L I CIEMNOGRÓD!Biedny piesek trafił do rąk psychopaty !!!
Wyprawa na plac dla psów to także wyjątkowa okazja do zacieśnienia więzi pomiędzy pupilem a opiekunem. Wielu opiekunów szuka pomysłu na rozładowanie nadmiaru energii swojego czworonożnego przyjaciela. Czas spędzony na placu zabaw to doskonała alternatywa dla codziennego spaceru. Korzystając z kładek, tuneli, huśtawek, obręczy Paznokcie psa, podobnie jak nasze, stale rosną. Trzeba jednak zaznaczyć, że czworonogi w naturalny sposób mogą je ścierać, chodząc czy biegając po twardych podłożach. Niestety większość psiaków nie ma takiej możliwości, a ich pazury miarowym stukotem odbijają się od podłóg w naszych domach. Dlaczego warto i jak obcinać psu pazury? Budowa psiego pazura Zapewne zdążyłeś zauważyć, że psie pazury mają inną budowę niż twoje paznokcie. Ale czy wgłębiłeś się w ich anatomię? Jest to niezwykle ważne, zwłaszcza przed przystąpieniem do obcinania pazurów pupila. Już nawet milimetr więcej może przysporzyć psiakowi bólu, pojawi się krew, a zwierzę będzie miało złe doświadczenia. Jeśli jednak zdarzy ci się, że obetniesz psu za krótko paznokcie, użyj proszku do tamowania krwawienia. Zewnętrza powłoka psiego pazura pokryta jest płytką rogową, która jest niezwykle twarda. Jeśli przyglądałeś się pazurom pupila, to pewnie wiesz, że od spodu są jaśniejsze. Ta część to podeszwa. A teraz najważniejsza część psiego pazura – wnętrze. Znajdziemy tam naczynia krwionośne i zakończenia nerwowe – łożysko i macierz. To właśnie uszkodzenie tej części pazura jest przyczyną bólu i obfitego krwawienia. Opiekunowie psów, które mają jaśniejsze pazury, mogą bez problemu znaleźć macierz. A co za tym idzie, ryzyko uszkodzenia tej części psiego paznokcia jest naprawdę niewielkie. Jak często i dlaczego obcinać psu pazury? Jak już wcześniej wspomnieliśmy, psy mogą w naturalny sposób ścierać swoje pazury. Dlatego częstotliwość ich obcinania jest uzależniona od podłoża, po którym czworonogi najczęściej spacerują czy biegają. Również wpływ na to ma to, jak szybko rosną zwierzęciu pazury – tempo wzrostu paznokci jest indywidualne. Zwykle zaleca się, aby przycinać je raz na dwa tygodnie. Jeśli jednak twój pies dotyka pazurami podłogi, gdy na niej stoi, to znak, że czas je przyciąć. Zarówno zbyt krótkie, jak i za długie paznokcie powodują u psa dyskomfort. Jeśli pies nie ma możliwości w naturalny sposób ścierać swoich pazurów, a opiekun ich nie przycina, to z czasem zaczną się one wywijać. To z kolei prowadzi do bolesnych ran i infekcji. Nawet jeśli się nie zwijają, to za długie paznokcie mogą utrudniać swobodne spacerowanie, o bieganiu już nie wspominając. Ponadto długie pazury mogą się gdzieś zakleszczyć, a pies, który będzie chciał się wydostać, szarpiąc się, może go częściowo oderwać, co również jest dla niego bolesne. Dlatego już od najmłodszych lat przyzwyczajaj psa do tych zabiegów pielęgnacyjnych.

Tam, gdzie jest przepuklina brzuch był miękki. Teraz możesz ręką wyczuć twardy i bolesny guz. Skóra nad nim jest mocno zaczerwieniona i bardzo ciepła. Po kilku godzinach odczuwa się wzdęcie, ostry ból brzucha, nudności, niekiedy wymioty. Nie jest też możliwe oddanie gazów i stolca. To dowód, że jelito jest niedrożne.

Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 16:22: Nie można tego robić,od 1 stycznia 2012 jest zakaz. I jak jakiś weterynarz na to się zgodzi podlega bardzo wysokiej karze lub nawet może starcić prawo wykonywania zawodu-takie były słowa mojego weterynarza,Co do tego czy jestem za czy przeciw,to powiem tak:Podobają mi się psy ras :rottweiler,doberman ,dog niemeicki,amastafy itd,, co mają kopiowane uszy czy ogony ,lub jedno i mają ogonki obciany zaraz po urodzeniu i z tego co wiem to nie jest bolesne,Taki sam ból pies odczuwa jak obcinają 5 pazur(wilczy pazur) Z uszami jest trochę gorzej,bo uszy obcina się jak psiak jest nieco starszy z tymi uszami to jeszcze rozumiem,ale rottweiler z ogonem mi sie nie podoba czy doberman,ale coż. Odpowiedzi ziuziu51 odpowiedział(a) o 14:35 Kiedyś można było to robić, ale teraz jest to zabronione i są za to kary. blocked odpowiedział(a) o 14:35 Ani tego ,ani tego się nie powinno obcinać ,a wręcz nie wolno ,oczywiście ,że jestem przeciw ! Kinga 99 odpowiedział(a) o 14:35 Jestem przeciw. Na szczęście nie można, bo to zabronione. To oczywiste że jestem przeciw takiemu okrucieństwu. Kocham zwierzęta i nienawidzę kiedy ktoś je krzywdzi. Wera :)) odpowiedział(a) o 14:36 Nie można i jestem przeciw LaFoi. odpowiedział(a) o 14:39 Nie obcinać tylko kopiować! Nie jestem za tym, by psu kopiować uszy, bo to by nadać psu groźniejszego wyglądu. Jestem jak najbardziej przeciw. Tylko pies cierpi.. _Alaa_ odpowiedział(a) o 14:56 jestem zą, ale tylko dla psów pracujących. ! Dla miastowych psów jest to zbędne. Ale np psy zaganiające mogą mieć zmiarzdzone ogony jesli przydepnie go jakaś krowa.. więc to jest dobre.. ale psy w mieślcie.. jak najbardziej nie EKSPERTClementine odpowiedział(a) o 14:59 W Polsce jest to dla "groźniejszego wyglądu" to bezsens, i jestem przeciw, ale w niektórych przypadkach kopiowanie ogona powinno być legalne (psy pracujące, głównie myśliwskie, narażone na bolesne i trudno gojące się, ropiejące, urazy ogona). Nie jest to oczywiście przeciw obcinaniu ogonów i uszów psom . blocked odpowiedział(a) o 14:46 NIE MOŻNA OBCINAĆ. I JA NIE JESTEM ZA OBCINENIEM Alessia. odpowiedział(a) o 14:48 Jestem przeciw. To jest zabronione i prawidłowo. Shogan odpowiedział(a) o 15:11 W Polsce jest to jest to kopiowanie uszu czy ogonów jestem przeciw. O uszach nawet przez mysl mi nie przeszlo ! nie wolno bo zabronione i w 100 % sie z tym zgadzam ! to tak jak by czlowiekowi odciac tak poprostu reke ! Uważasz, że ktoś się myli? lub

\n \ngdzie mozna obciac uszy psu
Innym sposobem na zbicie gorączki u psa są okłady z lodu owiniętego w ściereczkę lub gotowe kompresy dostępne w aptece, które przykładamy do brzucha i pachwin zwierzęcia. Ważne! W żadnym razie nie podawaj psu leków ludzkich, takich jak ibuprofen, apap czy podobnych.Co mogę dać mojemu psu w domu na gorączkę mleczną? Obcinanie psom uszu i ogona to procedury wciąż wykonywane przez wielu hodowców i weterynarzy. Zwane są często „kopiowaniem”, jednak mimo tej tajemniczej nazwy wciąż oznaczają jedno – amputację części lub całości ucha lub ogona psa. Zapoczątkowane zostały przez Rzymian. Według nich obcinanie psom ogonów miało chronić przed epidemią wścieklizny. Zwyczaj ten przejęty został przez myśliwych i hodowców psów do walk. Obcinanie psom uszu i ogonów miało chronić je przed obrażeniami podczas walki lub polowania. Jak dzisiaj wygląda sprawa skróconych ogonów i nienaturalnie stojących uszu? I jak takie modyfikacje wpływają na życie kopiowanych psiaków? Obcinanie psom uszu i ogonów zmieniło postrzeganie ras Zabiegi zmieniające wygląd niektórych ras psów stały się tak powszechne, że ludzie często nie postrzegają niektórych niekopiowanych czworonogów za psy rasowe. Wyniki ankiety przeprowadzonej wśród Amerykanów przez Katelyn Mills wykazują, że ludzie postrzegają stojące uszy bokserów czy krótki ogon sznaucerów za coś, z czym te psy po prostu się urodziły! Dla 42% uczestników badania fakt, że istnieją dobermany z długim ogonem i klapniętymi uszami świadczył wyłącznie o tym, że w jednym miocie rasowych psów na świat mogą przyjść czworonogi o różnym wyglądzie! Wolimy nie wiedzieć, skąd się biorą takie różnice? Katelyn Mills sugeruje, że brak u opiekunów psów świadomości dotyczącej kopiowania uszu i ogona może być skutkiem celowego wyparcia. Według niej ludzie celowo ignorują trudne i niewygodne informacje, bo nie chcą o nich wiedzieć. Nie da się ukryć, że obcinanie psom uszu i ogonów nie jest przyjemnym zabiegiem. Kopiowanie ogona wykonuje się często już u kilkudniowych szczeniąt. Hodowca lub weterynarz obcina w danym miejscu ogon przy pomocy skalpela lub nożyczek. Stosowane są także opaski uciskowe, które odcinają dopływ krwi do ogona i sprawiają, że jego część po pewnym czasie odpada. Do tego zabiegu rzadko używa się znieczulenia. Natomiast uszy obcinane są psom zazwyczaj w siódmym lub dwunastym tygodniu życia, w znieczuleniu ogólnym. Po wycięciu pożądanego przez hodowcę lub właściciela kształtu, uszy zwierzaka przytrzymywane są przez kilka miesięcy w pionie przy pomocy styropianowych form, aż do pełnego zagojenia. Czy obcinanie psom uszu i ogona wciąż ma sens? Kopiowanie uszu i ogonów jest obecnie zakazane w części Europy i Australii. Przeprowadzanie takich zabiegów uznawane jest w niektórych krajach za znęcanie się nad zwierzętami. Wszak zabiegi te nie ratują życia ani zdrowia psiaków. Jednak w niektórych krajach jest to wciąż dozwolone. Wynika to z presji hodowców – skrócone ogony i obcięte uszy wciąż są opisane we wzorcach wielu ras psów. A nawet jeśli wzorzec tego nie wymaga, u wielu ras „groźny” wygląd w dalszym ciągu jest preferowany przez niektórych sędziów na wystawach i przez wielu opiekunów czworonogów. Hodowcy często tłumaczą, że obcinanie psom uszu i ogonów nie jest ani bolesne, ani nie stanowi fanaberii. Według nich skrócone ogony i uszy umożliwiają czworonogom wykonywanie zadań, do których dana rasa została stworzona. Dzięki takim zabiegom uszy i ogony psiaków nie są narażone na obrażenia na przykład podczas polowań. Uważają także, że kopiowanie uszu psom zapobiega rozwojowi infekcji. Badania nie potwierdzają jednak słuszności takich argumentów. Wiele ras, które narażone są na infekcje i grzybice kanałów słuchowych, wcale nie ma kopiowanych uszu. Są także rasy myśliwskie i pracujące, takie jak labradory czy spaniele, które nigdy nie miały obcinanych ani ogonów, ani uszu. Również hodowcy pitbuli przeznaczonych do nielegalnych walk odeszli już od skracania uszu zwierzakom. Zaobserwowali, że psiaki pozbawione uszu są częściej gryzione bezpośrednio w głowę, co stwarza dla nich większe obcinanie psom uszu i ogonów sprawia im ból? Mierzenie bólu u zwierząt to trudne zadanie. Jednak przeprowadzone przez naukowców badania sugerują, że obcinanie psom ogonów może być dla nich bolesne. Jedno z badań wykazało, że znaczna część weterynarzy uważa zabieg skracania ogona za sprawiający ból czworonogowi. Natomiast większość hodowców jest odmiennego zdania. Obserwacje psów poddanych zabiegowi kopiowania ogona wykazały, że wszystkie z 50 badanych szczeniaków podczas zabiegu i tuż po nim piszczały i próbowały wyrwać się z rąk człowieka. Okazało się także, że obrażenia ogona u psów domowych są tak rzadkie, że nie mogą być sensownym argumentem za obcinaniem ich każdemu psu danej rasy. Kolejnym argumentem przeciwko kopiowaniu uszu i ogonów jest fakt, że w dzisiejszych czasach rzadko który pies ma okazję brać udział w polowaniu lub walkach psów. Nie trzeba więc chronić ogonów domowych pupili przed odgryzieniem przez szczury. Ani zapobiegać rozerwaniu psiego ucha przez broniącego się lisa! Obecnie takie zabiegi wykonuje się więc wyłącznie ze względów estetycznych lub w celu podtrzymania „tradycyjnego” wyglądu danej psom uszu i ogona zaburza komunikację! Uszy i ogon to dla psa bardzo ważne elementy ciała, za pomocą których komunikuje się z innymi psami i ludźmi. Pozycja i ruchy ogona niosą ze sobą bardzo ważne informacje dotyczące nastroju i zamiarów czworonoga. Badania wykazały, że psiak bez ogona traktowany jest przez inne zwierzaki z większą rezerwą niż czworonogi przyjaźnie machające ogonem. Psy z kopiowanym ogonem i uszami są postrzegane jako mniej przyjazne, a nawet agresywne przez ludzi. Negatywny odbiór takich psów może źle wpływać na ich relacje z ludźmi. Może także zmniejszać ich szansę na adopcję ze schroniska! Odpowiedzi. Ja bym proponowała obciąć będzie mu chłodniej ja mam np. shih tzu, ale ona to już ma bardzo długie włosy to jest obcieta, żeby jej nie było gorąco. Zobacz 8 odpowiedzi na pytanie: Czy takiemo psu można obciąć sierść?
Nie zapominajmy o łapach Pielęgnacja psich łap sprowadza się przede wszystkim do usuwania nadmiernego owłosienia między opuszkami. Jest to ważne szczególnie w zimie, ponieważ w te miejsca wbija się zmieszany z solą śnieg i tworzy lodową kulkę, która uwiera i utrudnia psu chodzenie. Rozsypywana na ulicach sól może dodatkowo powodować podrażnienia a nawet doprowadzić do powstania nadżerek. Pies wylizując i wygryzając te miejsca, jeszcze bardziej je podrażnia. Wycięcie owłosienia między palcami i smarowanie tych okolic specjalną maścią ochronną na bazie wosku a także mycie psu łap po każdym spacerze w śnieżnej brei, jest najlepszym sposobem uniknięcia problemów. Jeśli pies z zapamiętaniem wylizuje miejsca między opuszkami palców trzeba koniecznie tam zajrzeć, bo najprawdopodobniej znajdziemy skaleczenie, wbity kolec albo podrażnienie, którym trzeba się zająć. Opuszki psich łap są zazwyczaj bardzo wytrzymałe, istnieje jednak sporo sytuacji, w których mogą ulec uszkodzeniu. Bieganie po rozgrzanym asfalcie, nagłe hamowanie podczas biegu po szorstkim betonie, rozbita butelka lub rozlane chemikalia mogą spowodować uszkodzenie zewnętrznej warstwy opuszki. Podrażnienia opuszek występują najczęściej u psów uczestniczących w biegach i psich zaprzęgach. W tym przypadku konieczne jest ich natłuszczanie i ewentualnie chronienie przy pomocy odpowiedniego obuwia. Zdrowa opuszka powinna być gładka i elastyczna. Jeśli nasz przyjaciel zaczyna kuleć, podnosi łapę, albo często ją wylizuje, trzeba ją natychmiast obejrzeć. Opuszki na szczęście goją się bardzo szybko i tylko bardzo duże rozcięcie wymaga interwencji chirurgicznej. Najczęściej wyjałowienie rany i założenie odpowiedniego opatrunku zupełnie wystarcza. Opuszki trzeba często kontrolować, sprawdzać czy nie są skaleczone lub otarte i od razu rozpocząć ich leczenie. Jeśli są spękane, należy smarować je odpowiednia maścią, żeby przywrócić im elastyczność. W zimie koniecznie trzeba wycinać sierść między opuszkami, bo to zapobiega tworzeniu się kulek lodowych, które przesiąknięte solą bardzo często powodują bolesne nadżerki i odleżyny. Warto wiedzieć, że pęknięcia i sączenie oraz nadmierne rogowacenie opuszek może być objawem choroby twardej łapy a także jednej z najbardziej niebezpiecznych chorób zakaźnych - nosówki. Co jest potrzebne do pielęgnacji łap? Przede wszystkim specjalne cążki do obcinania pazurów, dostosowane do wielkości psa oraz pilnik do ich wygładzenia. Dla psów o bujnym owłosieniu potrzebne są nożyczki o zaokrąglonych końcach do wycięcia sierści miedzy opuszkami. Dla wszystkich maść ochronna do zabezpieczenia przed drażniącym działaniem soli. Widoczny na zdjęciu preparat Hery Soin des Coussinettes służy do wzmacniania „podeszwy”. Regularne smarowanie łap powoduje, że opuszka staje się mocniejsza i bardziej odporna na ścieranie i żrące działanie soli. Jest to szczególnie potrzebne u psów, które biorą udział wyścigach, zaprzęgach, lub po prostu dużo biegają przy rowerze i uprawiają inne psie sporty. Przygotowanie łap przed wystawą? Pielęgnacja pazurów psów wystawowych jest bardziej skomplikowana. Przed wystawą koniecznie trzeba skrócić pazury, bo zbyt długie mogą powodować, że pies będzie kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się na ringu. Trzeba to jednak zrobić co najmniej tydzień przed wystawą na wypadek, gdyby nam się zdarzyło obciąć pazur zbyt krótko, żeby do wystawy zdążył się wygoić. Przy okazji warto sprawdzić, czy między opuszkami nie ma sfilcowanej sierści, którą trzeba delikatnie, ale bardzo dokładnie wyciąć, bo może psa uwierać, zwłaszcza jak mu się tam wklei wyrzucona na chodnik guma do żucia. Podczas wystaw organizowanych w hali można zobaczyć psy, które ślizgając się na gładkich betonowych posadzkach mają problem z utrzymaniem równowagi. Można temu zapobiec smarując opuszki specjalnym balsamem antypoślizgowym Espree Paw Balm, który zwiększa przyczepność i zapobiega ślizganiu. Następny problem to długość pazura. Najczęściej pies ściera pazury w sposób naturalny, biegając podczas spacerów po piaszczystym lub betonowym podłożu. Psom, które biegają głównie po trawnikach a w domu po miękkich dywanach pazury trzeba regularnie skracać. Normalnie skraca się je tak, żeby nie dotykały podłogi. W przypadku psów wystawowych trzeba sprawdzić we wzorcu, jakie pies powinien mieć łapy: Jeśli łapa ma być „zwarta”, pazury obcinamy krócej, a sierść skracamy na tyle, żeby nie wystawała poza obrys łapy. Dzięki temu łapa będzie mała i zwarta. Jeśli łapa ma być „zajęcza”, pazury zostawiamy dłuższe, ale nie na tyle długie, by mogły przeszkadzać psu w chodzeniu. Włos, który zakrywa łapę również w tym przypadku zostawiamy nieco dłuższy. U niektórych ras, np. u cavaliera, obcinając pazury trzeba zwracać uwagę na to, żeby nie obciąć sierści, ponieważ wzorzec wymaga, żeby została naturalnej długości i rozścielała się na podłodze wokół łapy. Jeśli już mowa o wystawianiu, trzeba we wzorcu sprawdzić kolor pazurów. Pojawienie się białego lub częściowo odbarwionego pazura, podczas gdy wzorzec precyzuje, że pazury mają być czarne, jest oczywiście niepożądane. O tym jak sobie można z tym problemem poradzić w zakładce Barwienie pazurów.
Małżowina uszna człowieka (mężczyzny) Ucho – narząd słuchu występujący jedynie u kręgowców. Najbardziej złożone i rozwinięte uszy występują u ssaków. Ucho odbiera fale dźwiękowe, przekształca je w drgania mechaniczne, a drgania w impulsy nerwowe. Odpowiada także za zmysł równowagi ( błędnik ). Obcinanie pazurów u psa: czym skracać i jak często? Niektórzy właściciele psów uważają obcinanie pazurów u swoich ulubieńców za zbyteczne i trochę "ąę", ale systematyczna pielęgnacja łap jest częścią profilaktyki zdrowotnej, ważną dla psiego samopoczucia i prawidłowego funkcjonowania na co dzień. Regularne skracanie pazurów nie ma nic wspólnego z rozpieszczaniem czy zbędnym rytuałem piękna, lecz zapobiega bólowi, niewłaściwemu stawianiu łap czy ich obrażeniom. W naszym artykule dowiesz się wszystkiego, co musisz wiedzieć o psich pazurach: od informacji anatomicznych przez odpowiednie techniki obcinania paznokci aż po praktyczne rady, dotyczące tamowania krwawiania, spowodowanego "wypadkiem przy pracy". Naturalne ścieranie pazurów czy regularne skracanie? Jeśli Twój pies porusza się głównie po polnych drogach, lasach i łąkach, jego pazury zwykle nie są w stanie samodzielnie zetrzeć się na tyle szybko – powierzchnia, z która stykają się jego łapy, jest po prostu zbyt miękka. W obszarach miejskich – na chodnikach, betonowych drogach czy asfalcie – ale także jeśli Twój pies uwielbia (i ma okazję) kopać dziury – mechaniczne ścieranie pazurów jest o wiele bardziej skuteczne. Również u starszych psów skracanie pazurów jest często konieczne, bo zmniejsza się ich aktywność fizyczna, a tym samym możliwość intensywnego ścierania pazurów. Jeśli płytka paznokciowa Twojego ulubieńca nie zużywa się wystarczająco szybko, musisz mu pomóc Dlaczego obcinanie pazurów jest konieczne? Konsekwencje przerośniętych pazurów u psa Za długie pazury wywierają nacisk na łożysko paznokcia, w wyniku czego palce mogą się z czasem niekorzystnie i boleśnie wygiąć, paznokcie wrosnąć w poduszkę łapy, a stawy będą zbyt mocno obciążone. Zostawione samopas pazury mogą doprowadzić do bólu podczas chodzenia, biegania i podskakiwania, do nadwrażliwości łap lub bolesnych ran. Na gładkich powierzchniach pies często nie znajdzie wystarczającej przyczepności i będzie się ślizgał. Wybierz karmę Josera, idealnie dostosowaną do potrzeb Twojego psa Z biegiem czasu grozi wzmożone napięcie mięśni oraz zaburzenia postawy, bo pies w strategiach radzenia sobie z bólem przyjmuje pozycję oszczędzającą i stawia łapy pod złym kątem. Przerośnięte pazury mają tendencję do zawijania się i bolesnego wbijania w skórę psa. U bardzo aktywnych, dynamicznych zwierzęt, które nieustannie są w ruchu i poruszają się szybko, może także dojść do zahaczenia i wyrwania pazura. Mocno zaniedbane łapy zwiększają ryzyko kulawizny i artrozy. Kiedy trzeba skrócić pazury u psa? To pytanie zadaje sobie mnóstwo właścicieli, choć odpowiedź jest zaskakująco prosta: kiedy wyraźnie słyszysz kroki psa na laminacie lub płytkach, najwyższy czas na pedicure. Inaczej mówiąc: jeśli pies stuka pazurami o podłogę, musisz je skrócić. Psie paznokcie mają prawidłową długość wtedy, kiedy nie są dłuższe niż opuszka palca. Kiedy więc pies stoi, jego paznokcie powinny kończyć się tuż nad ziemią, wcale jej nie dotykając lub tylko minimalnie. Nie ma uniwersalnej odpowiedzi na pytanie. Ogólna zasada brzmi: tak często, jak to konieczne i tak rzadko, jak to możliwe Jak często obcinać psu pazury? Nie ma uniwersalnej odpowiedzi na pytanie. Ogólna zasada brzmi: tak często, jak to konieczne i tak rzadko, jak to możliwe. Ale na pewno regularnie. W większości przypadków zalecany jest rytm od czterech do sześciu tygodni, ale częstotliwość jest różna u poszczególnych psów. Po często trudnych początkach obcinania pazurów z czasem ta czynność stanie się normalnym i bezstresowym rytuałem pielęgnacyjnym. Budowa psiego pazura Zanim zgłębimy tajniki obcinania psich pazurów, warto jest zapoznać się z ich budową, bo ma to bezpośredni wpływ na środki ostrożności, które musisz przy pielęgnacji zachować. Od zewnątrz psi paznokieć pokryty jest płytką rogową, czyli twardą obudową, u dołu znajduje się dość wąska jasna tkanka zwana podeszwą. Wnętrze pazura wypełnia łożysko, w której umiejscowiona jest macierz, czyli mocno ukrwiony rdzeń pazura. Obcinanie płytki rogowej, podeszwy pazura czy łożyska jest dla psa zupełnie bezbolesne. Jednak naruszenie macierzy spowoduje obfite krwawienie i ból - przebiegających tam naczyń krwionośnych oraz zakończeń nerwowych nie wolno uszkodzić. Czym obciąć psu pazury? Większość psów reaguje strachem na obcinanie pazurów i nie lubi, gdy dotyka się ich łap. Przydatne narzędzia: obcinacz, cążki, nożyczki czy pilnik Jeśli pazury trzeba skrócić tylko nieznacznie, wystarczy dobry pilnik. Jeżeli chcesz również usunąć sierść między palcami, sięgnij po nożyce do bandaży lub dziecięce nożyczki, bo oba wiarianty mają tępe, zaokrąglone – czyli bezpieczne dla czworonoga – końce. Na rynku dostępne są również specjalne modele obcinarek, działających na zasadzie gilotyny i wyposażonych w blokadę, uniemożliwiającą zbyt krótkie przycięcie pazura. Niektóre modele mają także czujnik części żywej pazura. Sygnalizują nam światłem czerwonym strefę, której nie powinniśmy obcinać, a zielonym miejsce, w którym bezpiecznie możemy przeciąć pazur, nie uszkadzając naczyń krwionośnych i nerwów. Jeśli czujesz się niepewnie, możesz wypróbować elektryczną szlifierkę do pazurów, która działa jak pilnik. Ryzyko urazu jest tutaj znacznie niższe, musisz tylko najpierw przyzwyczaić psa do dźwięku, jakie to urządzenie wydaje. Jak bezstresowo obcinać paznokcie u psa? Większość psów reaguje strachem na obcinanie pazurów i nie lubi, gdy dotyka się ich łap. Aby stres - zarówno Twój, jak i psa - nie rósł niepotrzebnie, powinieneś swojego czworonoga najpierw do zabiegów pielęgnacji przyzwyczaić. Zacznij od ostrożnego dotyku takiej części łapy, która nie stanowi dla psa problemu, na przykład przedramienia lub nadgarstka. Chwaląc go przesuwasz dłoń coraz niżej, aż do palców i paznokci i nagradzasz, jeśli na to pozwala i zachowuje spokój. Później możesz w ten sam sposób popracować nad trzymaniem łapy w dłoni, to nic innego niż wydłużona w czasie sztuczk „daj łapę”. Następnie musisz przyzwyczaić psa do narzędzia, którym będziesz się posługiwał. Pozwól je psu zobaczyć i obwąchać. Jeśli używasz szlifierki, koniecznie zapoznaj psa z dźwiękiem, który włączone urządzenie wydaje, aby przestraszony nie wyrywał łapy przy obcinaniu pazurów. Poćwicz kilka razy na sucho, zanim zaczniesz na dobre. Staraj się zachować spokój i nie zapominaj psa chwalić i nagradzać smakołykami, jeśli nauczył się relaksować w tej sytuacji. Jeśli wciąż jest bardzo przestraszony, ogranicz zabieg do jednego pazura na dzień. Niektóre rasy, głównie te większe jak np. owczarek francuski czy wilczak czechosłowacki mają tzw. wilcze pazury Jak obciąć psu czarne pazury? Podczas gdy na jasnych pazurach różowa macierz jest dobrze widoczna, to w przypadku ciemnych lub czarnych pazurów odróżnienie wrażliwego miejsca nie jest już praktycznie możliwe. Możesz użyć silnej latarki i podświetlić pazury o dołu. Pamietaj, aby skracać je tylko o milimetr - dzięki temu łatwiej zauważysz, jeśli zmieni się struktura pazura. Po każdym cięciu sprawdź świeżą krawędź. Im bliżej macierzy, tym ciemniejszy jest paznokieć po środku - przybiera on postać czarnej kropki. Wyzwanie: wilczy pazur Niektóre rasy, głównie te większe jak np. owczarek francuski czy wilczak czechosłowacki mają tzw. wilcze pazury. To nic innego jak piąty palec po wewnętrznej stronie tylnej nogi - w nieco większej odległości od innych palców -, który pojawia się w osłabionej, karłowatej formie i nie spełnia żadnej funkcji. Ponieważ nie ma kontaktu z ziemią i nie może zetrzeć się samoistnie, wymaga ręcznego przycinania. Zaniedbany i zbyt długi, może wbić się w skórę lub spowodować bolesne obrażenia aż do wyrwania, jeśli pies nim o coś zahaczy. Jeśli twój pies ma wilczy pazur, regularnie sprawdzaj jego długość. A nawiasem mówiąc, pomimo swojej nazwy wilczy pazur nie jest spadkiem od psiego przodka: u wilków taki pazur nie występuje. Wypadek przy skracaniu pazurów - co robić? Pomimo usilnych starań czasem zdarzają się wypadki i pazur zaczyna krwawić. Zachowaj spokój. Nawet jeśli to nieprzyjemne, pies nie jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie! Za pomocą suchej szmatki lub gazy krwawienie zwykle szybko da się zatamować. Niektórzy sięgają po szare mydło – wtarte w ranę, dobrze ją zamyka. Świetnie sprawdzają się również preparaty hemostatyczne do stosowanie miejscowego: ałun lub nadmanganian zatrzymują krwawienie i dezynfekują. Proszek należy wysypać na dłoń i przytknąć ją mocno do uszkodzonego pazura. Podsumowanie: Regularna pielęgnacja psich pazurów to często uciążliwy, ale nieunikniony obowiązek. Starannie skrócone pazury zapobiegają bólom, zrostom, urazom i deformacjom. Dzięki wczesnemu przyzwyczajeniu psa do zabiegów pielęgnacyjnych stresujący moment szybko stanie się zwyczajnym rytuałem. Najważniejsze jest zachowanie spokoju i przestrzeganie prostych zasad. Miłego cięcia! Zatem, zamiast zastanawiać się, ile czasu trzeba nosić kolczyki po przekłuciu uszu i po jakim czasie można je zdjąć i zmienić, uważnie obserwuj przekłute uszy i umieść w nich nowe, srebrne lub złote kolczyki, kiedy uznasz, że rana całkowicie się zagoiła i, co najważniejsze, nie odczuwasz już bólu.
Obcinanie uszu to zabieg chirurgiczny, który musi wykonać lekarz weterynarii. W dziewięciu stanach obowiązują specjalne przepisy regulujące obcinanie uszu - informuje American Veterinary Medical Association. Obcinanie uszu jest nielegalne w wielu krajach, szczególnie w Europie, Nowej Zelandii i Australii. Niedozwolone jest nawet wystawianie psa z przyciętymi uszami podczas wystawy psów w Wielkiej Brytanii, informuje Kanadyjska Federacja Towarzystw Humanitarnych. AVMA formalnie sprzeciwia się przycinaniu uszu psa wyłącznie w celach kosmetycznych. Osoby złapane na tym bez licencji weterynarza podlegają aresztowaniu, jak pokazuje przypadek zgłoszony przez 2News Tulsa. Obcinanie uszu odbywa się w pełnym znieczuleniu u młodych szczeniąt. Większość klapy usznej jest odcięta, a następnie ucho jest splintowane i przyklejone do pozycji pionowej. Ucho jest przechowywane w szynach i klejone na kilka tygodni w nadziei, że ucho pozostaje w pozycji pionowej. Obcinanie uszu nie zawsze jest skuteczne w utrzymywaniu uszu w pozycji stojącej. Szczenię poddaje się bólowi, ryzyku infekcji, a czasem ma negatywny wpływ na zachowanie, mówi Kanadyjska Federacja Towarzystw Humanitarnych. Niektóre rasy tradycyjnie używane do walki z psami mają tzw. "plon wojenny", w którym praktycznie odcięto całe ucho. To nie pozostawia uchu wewnętrznemu żadnej ochrony przed owadami lub elementami, mówi BullyTree.
1 klinika. cena 10 800 zł. Jeśli chcą się Państwo dowiedzieć ile kosztuje operacja usunięcia tarczycy w Polsce prosimy o kontakt telefoniczny z Kliniki.pl pod nr tel. 22 417… pokaż numer lub korzystając z formularza kontaktowego. Współpracujemy z wieloma klinikami i lekarzami wykonującymi operacja usunięcia tarczycy. Z Ustawy wynika więc, że można uśpić psa jedynie w trzech sytuacjach. Gdy konieczne jest skrócenie jego cierpień, gdy roznosi on groźne dla życia ludzi lub innych zwierząt choroby (ściśle określone w innej ustawie) lub gdy w inny sposób, na przykład poprzez swoje agresywne zachowanie, stwarza on zagrożenie dla otoczenia. Oczywiście w prawie każdym mieście znajdzie się weterynarz, który za odpowiednie pieniądze gotowy jest złamać obowiązujące prawo i uśpić psa, nawet jeśli zwierzak jest w pełni zdrowy i bezproblemowy. Jednak takie postępowanie jest okrutne, nielegalne i może nieść ze sobą poważne konsekwencje zarówno dla weterynarza, jak i właścicieli uśpionego czworonoga! Kiedy można uśpić psa? Polskie prawo dopuszcza tylko trzy sytuacje, w których możliwa jest eutanazja zwierzęcia. Jak to wygląda w praktyce? Możesz uśpić psa, jeśli nie da się go uratować od cierpienia Możesz, a nawet powinieneś! Psom, którym w żaden sposób nie da się zapewnić dalszego życia bez bólu i cierpienia, należy skrócić męki poprzez eutanazję. Do takich sytuacji należą między innymi ciężkie, bardzo zaawansowane choroby nerek lub wątroby. Powodują one wyniszczenie całego organizmu, liczne powikłania i ogromny, nieprzerwany ból. Również nieoperacyjne nowotwory, zajmujące kolejno liczne organy zwierzęcia i odbierające mu radość życia, mogą być powodem do humanitarnego uśpienia pupila. Także wady wrodzone, takie jak brak wykształconych struktur mózgu czy innych części ciała mogą sprawić, że życie zwierzaka będzie przepełnione bólem, któremu nie da się zapobiec. Uśpione mogą zostać również psiaki po ciężkich wypadkach komunikacyjnych, które jeśli nie zostaną natychmiast poddane eutanazji, będą niewyobrażalnie cierpieć przed swoją nieuchronną śmiercią. Ostateczna decyzja o uśpieniu czworonoga w takich wypadkach zależy w dużej mierze do lekarza weterynarii. Poddaje on ocenie stan zwierzęcia i jeśli dojdzie do wniosku, że nie da się w żaden sposób pomóc cierpiącemu psiakowi, może zalecić eutanazję. Jeśli jednak istnieje duża szansa na powrót do zdrowia lub zapewnienie psu jeszcze kilku lat komfortowego życia, może on odmówić uśpienia. W przypadku tych chorób MUSISZ uśpić psa! Istnieją także sytuacje, w których uśpienie psa będzie absolutnie konieczne. Obowiązkowej eutanazji muszą być poddane psy, które zachorują na jedną z chorób zwalczanych z urzędu. Ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt wymienia na szczęście tylko dwie choroby występujące u psów, które wymagają natychmiastowej eutanazji. Należą do nich wścieklizna oraz gruźlica. Czy agresywny pies musi zostać uśpiony? Trzecią sytuacją, w jakiej polskie prawo dopuszcza eutanazję psa, jest stwarzanie przez czworonoga zagrożenia dla innych zwierząt lub ludzi. Jednak zezwala na to tylko w przypadkach, w których niemożliwe jest usunięcie zagrożenia w inny sposób. Nie poddaje się więc eutanazji psiaków, które w odpowiedni sposób zabezpieczane są przez swoich opiekunów (na przykład poprzez smycz i kaganiec), nawet jeśli wykazują one ogromną agresję wobec innych ludzi. Nieprawidłowo zabezpieczany czworonóg, który notoryczne stwarza zagrożenie na spacerach lub ucieka z ogrodu, prędzej zostanie odebrany właścicielom niż skazany na uśpienie. Również schroniska dla psów coraz częściej rezygnują z uzasadnianych agresją eutanazji. Wychodzą z założenia, że w większości przypadków taki problem można rozwiązać na przykład resocjalizacją czworonoga. Zapis ten dotyczy więc głównie bezpańskich lub zdziczałych psów, które wykazują wyjątkową agresję wobec mieszkańców i które muszą zostać jak najszybciej „usunięte”. Jednak również w takich przypadkach coraz powszechniejszą praktyką staje się nie zabijanie, a wyłapywanie psów rozmaitymi sposobami. Takie psiaki umieszczane są w schroniskach, gdzie zyskują szansę na resocjalizację i nowe życie.
Poza samym czyszczeniem uszu psa czy kota konieczna jest ich regularna kontrola. Oględziny uszu przeprowadzaj, gdy twój pupil jest zrelaksowany. Możesz to zrobić na przykład wieczorem, podczas pieszczot na kanapie lub w każdym innym dowolnym momencie. Staraj się sprawdzać uszy w jasnym, słonecznym pomieszczeniu lub za pomocą latarki.
Chwalenie się w internecie własną głupotą jest… jeszcze większą pokazywania innym ludziom swojego życia, chyba nigdy jeszcze nie była tak duża, a dzięki internetowi i portalom społecznościowym, można szybko poinformować setki osób o tym, co się ma i co się robiło. Niestety ludzie chwalą się nie tylko pozytywnymi rzeczami, ale również swoją sekundę w internecie pojawiają się dziesiątki tysięcy, jeśli nie miliony nowych zdjęć. Ludzie wrzucają do sieci nie tylko fotki z wakacji czy z ważnych w ich życiu wydarzeń, ale też chętnie pokazują swoje codzienne życie, to co zrobili dobrego i chwalenie się własną głupotą w internecie nie jest niczym dobrym, ale może okazać się pożytecznym. Internauci bowiem często po fotkach z portali społecznościowych, identyfikują sprawców różnych przestępstw i internecie nikt nie jest anonimowy, nawet jeśli ukrywa swoje dane osobowe czy wizerunek. Decydując się na publikację zdjecia w sieci, trzeba mieć świadomość, że szczegóły fotografii mogą stać się doskonałym źródłem informacji o nas i doprowadzić obcych ludzi wprost pod nasze Talulian z Sacramento w Kalifornii, natrafiła w internecie na zdjęcia pokazujące dwóch mężczyzn, jak tryumfalnie pozują z psem, któremu przed chwilą obcięli uszy! Widać, że chłystki są zadowolone z tego, co zrobiły i że ewidentnie chcą się pochwalić swoim czynem przed zidentyfikowano młodych bandytów? Odpowiedź na to pytanie znajdziecie już na drugiej stronie. Ten artykuł ma więcej niż jedną stronę. Przejdź na kolejną, by czytać dalej. źródło :
Czy można przebić uszy bez zgody rodziców? 2012-12-22 16:07:29 Gdzie w poznaniu można przebić język.? 2009-06-20 13:30:41 Czym można najbezpieczniej samemu przebić uszy .? 2010-12-02 18:55:34

Pierwsza kąpiel Poglądy, że psa nie należy kąpać, a jeśli już to bardzo rzadko możemy włożyć do lamusa. Pies nierzadko śpi z nami w łóżku, nie wyobrażam sobie aby nie był czysty. Kąpiemy psa wtedy kiedy jest brudny, czasem będzie to co tydzień, czasem dłużej… ale także aby odpowiednio zadbać o jego szatę. Decyzję o pierwszej kąpieli podejmujemy rozsądnie. Nie należy się z tym spieszyć. Kiedy szczeniak odbędzie kwarantannę, można się powoli do tego przymierzyć. Szczeniaka należy przyzwyczajać do kąpieli. Nie wkładajmy go pod razu do wanny, pozwólmy mu samemu powąchać i obadać, cóż to nowego Pan wymyślił... Jeśli piesek nie boi się i sam chce wejść do wanny (brodzika) wsadźmy go tam… Pamiętajmy o nagradzaniu, zawsze kiedy maluch jest dzielny cieszymy się i dajemy pyszną nagrodę. Psy długowłose, jakimi są maltańczyki, należy po kąpieli wysuszyć tego również należy malucha przyzwyczajać. Nie włączajmy suszarki od razu, najpierw pokarzmy szczeniakowi to urządzenie wyłączone, jeśli się nie boi nagradzamy, dalej włączmy suszarkę i połóżmy na ziemi, niech leży a maluch sam zdecyduje czy jest na tyle odważny aby do niej podejść. Jeśli to zrobi chwalimy psa i nagradzamy. Końcowym etapem jest skierowanie podmuchu na psa. Jeśli wszystko jest w porządku nagradzamy. Nie należy się z tym spieszyć, pies powoli oswaja się z tym co nowe dla niego. Przyzwyczajanie do suszarki może trochę potrwać. Przystępujemy do kąpieli. Na początku (szczególnie niedoświadczeni właściciele) proponuję przygotować sobie wszystko co potrzebne: szampon i odżywkę (jeśli to koncentraty, należy je rozrobić w odpowiednich proporcjach z wodą) dla psów (nie używamy „ludzkich” kosmetyków), szczotkę, grzebień, suszarkę, ręczniki, matę (lub ręcznik) którą położymy na dnie wanny lub brodzika (to sprawi ze pies nie będzie się ślizgał, i tym samym bał). Przygotowujemy miejsce gdzie wysuszymy psa. Wkładamy psa do wanny wyłożonej matą antypoślizgową (lub zwykłym ręcznikiem), polewamy ciepłą wodą (najpierw sami sprawdzamy temperaturę wody) psa od końca. Najpierw myjemy zadek psa, tułów i na końcu głowę. Po obfitym polaniu psa wodą, namydlamy go szamponem (psa nie trzemy, ani nie drapiemy, namydlanie to jakby masowanie), zmywamy, czynność można powtórzyć (ale przy pierwszej kąpieli jednokrotne namydlenie powinno wystarczyć). Moczymy głowie. Pamiętajmy, że woda nie może dostać się do uszu psa! Nie powinniśmy także moczyć nosa, pies wtedy wystraszy się (ma wrażenie jakby się topił), uważamy na oczy!. Delikatnie namydlamy i spłukujemy główkę. Psa należy dokładnie spłukać z szamponu. Na umytego, wilgotnego psa nakładamy odżywkę, odczekujemy chwilę i spłukujemy. Zawijamy psa w przygotowany wcześniej ręcznik. Nie trzemy psa. Trzymamy zawiniętego, woda sama wchłonie w ręcznik. Po osuszeniu kładziemy pieska na stoliku (lub np. pralce na której jest ręcznik), delikatnie czeszemy i suszymy. Nie suszymy gorącym powietrzem. Staramy się aby siła podmuchu nie była mocna. Suszenie, podobnie jak mycie rozpoczynamy od tyłu psa kończąc na główce. Czesanie Aby móc cieszyć się piękną i zadbaną szatą naszego psa nie zapominajmy o systematycznym tego powinniśmy mieć szczotkę, grzebień rzadko- i gęsto- rozstawiony, butelkę z atomizerem gdzie rozrobimy wodę z niewielką ilością odżywki. Czeszemy pasemkami. Czesanie rozpoczynamy od brzuszka. Czeszemy łapki, uważnie koło łokci. Dokładnie czeszemy od skóry. Gdy zauważymy splatanie (kołtun) nie szarpiemy psa, delikatnie rozdzielamy włosy, i staramy się wyczesać splątanie grzebykiem. Włosy na pyszczku czeszemy grzebykiem gęsto rozstawionym. Psa długowłosego powinno czesać się zwilżonego, co zapobiegnie niszczeniu, łamaniu się włosa. Do zwilżania włosa możemy używać wody z odżywką. Uszy Pamiętajmy o dbaniu o uszy naszego pupila. Maltańczykom, jako przedstawicielom zwisłouchych należy wyrywać włosy ze środka ucha. Brzmi to drastycznie ale nie boli to psa. Kładziemy go sobie wygodnie np. na kolanach, odchylamy ucho. Delikatnie przy pomocy np. pęsety chwytamy za włoski i szybkim, ale delikatnym ruchem wyrywamy. Do tych zabiegów należy pieska przyzwyczajać jak najwcześniej, będzie wtedy przyjmował tą cześć pielęgnacji za normalną. Nie zapominajmy również o oczyszczeniu uszu psa. Nie wkładamy mu żadnych patyczków, wacików do wnętrza ucha! Oczyszczamy delikatnie zwilżonym (np. wodą) wacikiem kosmetycznym ucho tuż przy wejściu do uszy nie są bardzo zanieczyszczone, zbyt wiele wydzieliny (jak i trzepanie, drapanie się w uszy) świadczą o infekcji. Pazurki Pazurki u psów zazwyczaj same się ścierają na np. betonie, jednak u maltańczyków nie zawsze (noszenie na rękach). Należy je wiec skracać. Można to na dwa sposoby. Jeśli nie czujemy się na siłach, boimy się ze zrobimy maluchowi krzywdę, udajemy się do weterynarza lub zakładu pielęgnacji psów, gdzie za niewielką opłatą pazurki zostaną skrócone. Lub robimy to sami. Jeśli zdecydowaliśmy zrobić to samodzielnie powinniśmy zaopatrzyć się w odpowiednie narządzie jakim są kleszcze do obcinania pazurków. W przypadku białych paznokci sprawa jest prostsza. Obcinamy białą zrogowaciałą cześć, pozostawiając jej trochę. W żadnym wypadku nie obcinamy różowej części! Mogłoby to spowodować duży ból i krwawienie. Gdy pies ma czarne pazurki sprawa jest troszkę trudniejsza. Należy mieć dużo wyczucia. Długość pozostawionej części pazurów ciemnych wyznacza zagięcie podeszwowej części pazura albo - orientacyjne - długość paznokci nie polecam obcinania paznokciu psu samemu, można niepotrzebnie zrobić psu krzywdę. Po złym obcięciu pies będzie miał uraz i do końca życia będzie bał się obcinania pazurków. Lepiej bez stresu przejść się do odpowiedniej osoby, która szybko i efektownie zajmie się „manicurem” naszego pupila. Oczy Oczy psa należy przemywać wacikiem kosmetycznym zwilżonym ciepłą wodą, lub kwasem bornym. Oczyszcza to okolice oczy z pyłków i mają duży problem z łzawieniem oczu. Wypływające łzy barwią biały włos na rudo, co nie jest efektowne. Łzy pojawiają się albo dlatego, ze rosnące włoski dostają się do oczu (należy robić kucyczka aby tego uniknąć), albo dlatego ze pies ma niedrożne kanaliki łzowe. Często, gdy pies zmieni zęby na stałe, problem mija, ale częściej bywa tak, że łzy zostają już na lata. Trzeba się z tym pogodzić, a szpecące zacieki na pyszczku psa potraktować odpowiednimi preparatami dostępnymi na rynku. Zęby Nie zapominajmy o pielęgnacji uzębienia naszego pupila. Żeby psa należy myć pastą i szczoteczką. Szczoteczka powinna być miękka, o małej główce (np. taka dla małych dzieci), pastę Natomiast dostaniemy u lekarza weterynarii lub dobrych sklepach należy przyzwyczajać do pielęgnacji zębów od szczeniaka. Należy czyścic zęby psa delikatnie, z wyczuciem, nie ściskać psu warg, nie zatykać nosa. Zaniedbanie tej czynności może prowadzić do odkładania się kamienia nazębnego a nawet do wypadania zębów. Anna Miller źródło, za zgodą:

Można wyróżnić trzy podstawowe sytuacje. 1. Zaawansowana choroba psa. Pierwsza i najczęstsza to zwierzęta w zaawansowanych stadiach chorób nieuleczalnych, z wyniszczonym organizmem, którym często towarzyszy podeszły wiek. W takich przypadkach: mogą pojawiać się problemy z utrzymywaniem równowagi, wymioty, itp.

Strzyżenie Shih tzu, polega przede wszystkim na ujarzmianiu niesfornych kłaczków zarastających oczy psa. Najwygodniejsze jest związywanie ich w kitkę. Najlepsze do tego są specjalne, silikonowe gumki. Odpowiedniego traktowania wymagają również włosy w uszach Shih tzu, które najlepiej regularnie wyskubywać. Strzyżenie Shih tzu, polega przede wszystkim na ujarzmianiu niesfornych kłaczków zarastających oczy psa. Najwygodniejsze jest związywanie ich w kitkę. Najlepsze do tego są specjalne, silikonowe gumki. Odpowiedniego traktowania wymagają również włosy w uszach Shih tzu, które najlepiej regularnie wyskubywać. Bardzo ważne jest, by po każdym zabiegu pielęgnacyjnym nagradzać psa smakołykiem. Dzięki temu, będzie kojarzył to z przyjemnością i unikniemy niebezpiecznej szamotaniny z nożyczkami w dłoni. Kasia gotuje z ciasto z budyniem i jabłkami Strzyżenie Shih tzu Włos, który pokrywa ciało Shih tzu dzieli te psy na dwie grupy: puszysty, podobny do waty oraz twardy, prosty. Ten ostatni jest łatwiejszy w pielęgnacji, natomiast watowata szata, jest bardziej efektowna. Jeżeli decydujemy się na długowłosego Shih tzu, wówczas trymowanie sierści należy przeprowadzać średnio co 3 - 4 miesiące (w przypadku grzywki i uszu częściej). Obcinanie lub wiązanie włosów wpadających do oczu oraz wyskubywanie włosów z uszu to podstawa w pielęgnacji tej rasy. Zaniedbanie powoduje, że osadzająca się na kłaczkach wydzielina z oczu ma bardzo nieprzyjemny zapach i może prowadzić do powstawania odparzeń. Uszy z powodu zarastającego ujścia kanałów słuchowych, również narażone są na różnego typu infekcje. Jak radzić sobie z włosami Shih tzu Z włoskami można radzić sobie na dwa sposoby: Cięcie sierści Obcinane grzywki i kłaczków w uszach można powierzyć specjaliście, czyli groomerowi (psiemu fryzjerowi) lub wykonać ten zabieg samodzielnie. Konieczne jest jego powtarzanie co 6 – 8 tygodni. Postrzyżyny w domowym zaciszu wymagają odpowiedniego sprzętu. Niezbędne są tzw. bezpieczne nożyczki (z zaokrąglonymi końcami). Cięcie, najlepiej wykonać, układając nożyczki płasko (w stosunku do głowy) i ciąć wzdłuż włosa. Dzięki temu unikniemy nieestetycznych schodów, a grzywka będzie odrastać równo nie wchodząc w oczy zwierzaka. Włosy w uszach najlepiej wyskubywać podczas zabawy z psem (najlepiej kilka kłaczków co kilka dni). Nie jest to dla niego bardzo bolesne i z czasem się przyzwyczaja. Dzięki takiemu zabiegowi w uszach nie będą powstawały, niebezpieczne dla zdrowia naszego czworonoga kołtuny. Związywanie włosów Czesanie na czubku głowy Shih tzu uroczej kitki najlepiej wykonywać 3 razy w tygodniu. Włoski trzeba przeczesywać i zmienić gumkę. Najlepsze są gumeczki silikonowe, lateksowe i frotki, nie sprawdzają się natomiast gumki do ludzkich włosów. Dobrze jest związać je w dwie kitki – jedną tuż nad oczami i drugą, na środku głowy. Czesanie Shih tzu Akcesoria niezbędne do czesania Shih tzu, to: szczotka z ząbkami bez kulek na końcach, grzebień wykonany z metalu, i odżywka w sprayu (dla psów długowłosych) ułatwiająca rozczesywanie. W trakcie czesania naszego pupila, na szczególną uwagę zasługują miejsca na łapach i za uszami. To tam najczęściej pojawiają się kołtuny. Czesanie rozpoczynamy od tylnych łapek, stopniowo przechodząc wyżej. Grzebień dociera do najgłębszych warstw podszerstka, dlatego jest najlepszy do wyczesywania martwych włosów, szczotka służy do wygładzenia sierści i nadania efektu końcowego całej fryzurze. Pamiętajmy, by nie czesać Shih tzu na sucho. Każdą partię włosów, przed pociągnięciem grzebienia spryskujemy odżywką. Leptospiroza to zakaźna choroba odzwierzęca, niebezpieczna też dla człowieka. Leptospiroza u psa - przyczyny, objawy, leczenie. Włosy maltańczyków rosną cały czas. Jak pielęgnować maltańczyka?
Иդуζа αψСлиጇαхосрև снЕգо х
Рուγխ шሉፄዩξዞ ዌիπ иթեռоቲэΒоцፖշяд чеፐаж
ድглαшοхегл лθзօγадеዠ αнтዤδԸнաፖо թафዣጭዑβаПև ፍοстըдуβаጮ ዤኣնεпс
Рεሪиւавр срιφቨ шኀሂεժθጁνխթ δሰኦεхυхΙዑаբοт щ
Иφክмиዘኩ ፅэвроποԸгаճиτ срищեդፈхрП ሚኆ абኟп
raNI1.